Als geadopteerde, alleenstaande moeder van vier, gescheiden vrouw, en iemand die de kerkverlaten heeft, heb ik vooral veel kennis opgedaan. Vooral door het zelf te ervaren. Hierdoor heb ik een bepaalde visie gekregen, en veelal mijn eigen mening gecreeërd. Als 2 jarig meisje ben ik samen met mijn zus geadopteerd waar ik met gemengde gevoelens op terug kijk. Voor malend gewoond in een weeshuis. Dit alles heeft zich echt ontwikkeld als een trauma, en loopt als een rode draad door mijn leven. Ik ben religieus (reformatirsche stroming) opgevoed. Binnen de vier huis muren niet als last ervaren, maar daar buiten wel, wat zich wel eens uitte tot rebelisme. Vrij jong zwanger geraakt wat bij de reformatorische gezindte betekend dat je moet trouwen. Na 4 jaar besloten om alleen met de kinderen verder te gaan. Na een aantal jaren door een nare ervaring de kerkverlaten. Dit alles heeft veel sporen achter gelaten. Inmiddels zijn we wat jaren verder. Ik heb 4 gezonde kinderen, en gelukkiger als ooit te voren. Soms zijn dingen die je meemaakt niet leuk, maar als je kijkt naar wat wel mooi, en fijn kan zijn dan zie je in hoe geweldig het leven kan zijn. Je leert je zelf ontwikkelen, en je leert te begrijpen. Als hsp-er komen prikkels scherp bij mij binnen waarbij ik veel dingen overweldigend, en intens er vaar. Het waarnemen van energieën (mensen) om mij heen. Pschygologie en filosofie vind ik interessante materie. Bijv, waarom zijn dingen zoals ze zijn. Daarnaast ben ik een bezige bij, ik werk in de zorg, en daarnaast een eigen onderneming.